Η απόπτωση είναι μία διεργασία προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου που συμβαίνει σε πολυκυτταρικούς οργανισμούς. Είναι μια φυσιολογική διεργασία που είναι απαραίτητη για την ομοιόσταση των ιστών, την απομάκρυνση επιβλαβών κυττάρων αλλά και την ανάπτυξη των οργάνων. Η απόπτωση αποτελεί μέρος της απόκρισης της ανοσοποιητικού συστήματος.
Αποπτωτικοί παράγοντες είναι οι ιοί, η ακτινοβολία, η αδυναμία επιδιόρθωσης του DNA και η κόπωση. Η κόπωση της αθλητικής προσπάθειας φαίνεται να επηρεάζει την κυτταρική απόπτωση σε πολλά όργανα και ιστούς. Τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει προσπάθειες από τους ειδικούς της αθλητιατρικής και αθλητικής επιστήμης, να μετρηθούν οι μοριακοί, βιοχημικοί και κυτταρικοί μηχανισμοί που εμπλέκονται στην αθλητική προσπάθεια και άσκηση, στα πλαίσια των επιδιώξεων να βρεθούν τρόποι χρήσης τους ώστε να καταστούν προγνωστικοί παράγοντες ή δείκτες ή να επιτευχθούν προπονητικά πρωτόκολλα για την βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της αθλητικής επίδοσης.
Μέχρι τώρα προσφιλής μέθοδος εκτίμησης της αθλητικής προσπάθειας είναι η μέτρηση του γαλακτικού οξέος στο αίμα. Μέσω των τιμών αυτού και του επιπέδου της μεταβολικής οξέωσης που παρατηρείται στην άσκηση, εκτιμάται το επίπεδο έντασης της άσκησης και το επίπεδο ικανοτήτων των αθλητών σε πολλά αθλήματα. Το σημείο εκείνο που το γαλακτικό οξύ αρχίζει να συσσωρεύεται στον οργανισμό (εκεί που αρχίζουν να ξεπερνώνται οι ταχύτητες απομάκρυνσής του από τον οργανισμό), είναι το αναερόβιο κατώφλι που χαρακτηρίζει και την είσοδο στην έντονη άσκηση.
Βέβαια γίνεται χρήση και άλλων παραγόντων-παραμέτρων για τον προσδιορισμό της έντασης της άσκησης και του επιπέδου φυσικής κατάστασης των αθλητών όπως της VO2max και άλλων.
Σε αυτή τη μελέτη χρησιμοποιήθηκε η λεμφοκυτταρική απόπτωση η οποία σχετίζεται στενά και με την ανοσοποιητική απόκριση του οργανισμού. Προσπαθήσαμε να συσχετίσουμε τα επίπεδα μεταβολικής οξέωσης και συγκέντρωσης γαλακτικού οξέος, με την απόπτωση των λεμφοκυττάρων στο περιφερικό αίμα κατά την έντονη (μέγιστης έντασης) άσκηση που βρίσκεται πάνω από το αναερόβιο κατώφλι, προκειμένου να δούμε κατά πόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο παράγοντας αυτός (η απόπτωση των περιφερικών λεμφοκυττάρων δηλαδή) στον χώρο της αθλητικής επιστήμης.